Kim dushunurse ki nifret qurtaranda sevgi bashlayir, o sehv eleyir. Adeten nifretden sonra boshluq olur—derin, sonsuz, lal boshluq, lap orqazmdan sonra oldugu kimi. Uzanirsan ve bashini qaldirib mavi semaya baxirsan. Sevgiden nifrete bir addimliq yoldur, nifretden sevgiye kecid ise cox cetin olur.
Dunen menim esgerlikden geldiyim gun idi, heyat o qeder bosh ve menasizdir ki esgerlik indi mene cennet kimi gorunur. Ne ise, gedib icmek istedim, amma getmedim. Sebeb o deyildi ki pulum yox idi, mende hec vaxt pul olmur, sadece olaraq birdenbire adam oz tekliyini son derece oldurucu shekilde hiss edir. Istedim gedib icem, amma icmek istediyim hemin o adami tapa bilmedim. Men bax bu adamla uzbeuz olmaq isteyirdim:
You're face to face
With The Man Who Sold The World
O getmishdi, men ise hemin gun tek qalmishdim. Remark demishken, tragediya iyirmi il davam edende komediyaya cevrilmek qorxusu yaranir. Komediya umumidi, suruye mexsusdu, amma herenin oz tragediyasi var. Indi oz tragediyamin sherefine tek-tenha icirem. Bizi yashadan sen deme ele bu xirda agirlar, lazimsiz qem qusse imish. Bunlar da bitende heyat ozunun son menasini da itirir. Umumiyyetle men shairlerin yerine olsaydim, facievi sheylerden hec ne yazmazdim. Bir de gorursen senin ureyin agriyaraq yazdigin, bir gece yagish altinda qebiristanliqda qalib icerken aglina gelen sozu kimse forumda ozune imza qoyur. Ya da nishanlisina yazdigi mektuba elave edir. Dehsetdi.
Yay kimi nifret etdiyim ikinci fesil yoxdur. Men oktyabri,dekabri sevirem—adamlar adeten qocalanda xoshbext olduqlari gunleri yadlarina salirlar. Qocalmaq ucun cox yashamaq lazim olmadigini basha dushmeye bize gor nece il lazim oldu.
Sevgiyle nifretin ferqi ondadir ki ayiq olanda nifret etdiyini, icende ise sevdiyini yada salirsan. Gor ne vaxtdir ki men sevdiyim adamlari yadima salmiram. Bu pisdi, amma dehshetli deyil. Dehshetli odur ki icesen, amma birden anlayasan ki sen deme hec kimi sevmirsen. Onda daha icmeyin de menasi qalmir. Mat olmaq istemirsense, onda gerek evvelden shahmat oynamayasan.
Menim uzaqda (amma bedbextlikden azerbaycanda) yashayan dostum var---icdiyimiz zaman zeng edirik ve icen ayiq olana deyir:”men seni sevirem.” Deyesen esl mehebbet de ele budur. Azerbaycanda bele sheye nakam mehebbet de deyirler---- nizami gencevi bele sheyler haqda poema yazmaqdan yaxshi pul alarmish. yeri gelmishken, pullar deyishende nizaminin de cani qurtardi--- yazigin gozune eynek cekirdiler. Guya kitab oxumaqdan nizaminin gozleri zeifleyibmish.
Sabah yene bele olacaq. Sabah yene icecem ve oturub aglima geleni yazacam. Vaxti catanda getmeyi bacarmirsansa, demeli zeifsen. Vaxt ise coxdan catib.
I must have died alone
A long, long time ago
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder